«Эко» газеті
Бұл экономикалық газетті ағайындылар Эмиль және Робер Сфван-Шрейберлер ашқан. 1908 жылдан бастап «Эко де л'экспортасьон» ай сайынғы бюллтеньнен өз бастауын алады. 1928 жылы ол негізгі баспасөзге айналған кұнделікгі қосымшасын шығаруды бастайды. 1930 жылы газетгің таралымы 10 000 данага жетті. Францияны оккупациялау кезіңде газет басылған жоқ, ол тек 1945 жылы «Эко» атауымен қайта басылды. Осы кезден бастап бұл газет Францияньщ негізгі күнделікгі қаржылық-экономикалық баспасөзі болып табылады. Экономикалық ақпаратқа сұраныстың өсуі «Эконың» оқырман аудиториясын кеңейтуіне себепкер болды. «Эко» газеті Парижде, оның аймақтарында үздіксіз сұранысқа ие болды, бұған баспаханалардың желісі мүмкіндік берді, мұнда аймақтарда таралатьш даналар факсимильді жолмен басылды. Редакция «Региональный тетради» бөліміне ақпаратты жеткізіп отыратын тілшілердің кең желісіне сүйінеді. Газеттің таралымы 1982 жылы 11 пайызға, 1983 жылы 10,7 пайызға өсті. Біраз бөлігін бөлшектеп сататын Францияның басқа күңделікті газеттеріне қарағанда «Эко» 90-шы жазылу арқылы таралады, абоненттердің 85 пайызы жыл сайын жаңарып отырды. Кірістің негізгі бөлігі қаржылық жарнама мен хабарландырудан түсіп отырады. 1986 жылы парламент сайлауының оңшылдардың жеңісі және социалистермен ұлттандырылған кәсіпорыңдардың жекешелендіршуіне бағытталған Ширак үкіметінің саясаты экономикалық ақпаратқа зор қызығушылық туғызды. Осы үрдістің нәтижесінде баспадағы экономикалык және қаржылық ақпарат көлемінің кеңеюіне әкелді. 1988 жылдың басыңда «Эко» газеті «Файнэннш таймсты» басып шығаратын «Пирсон-Лонгмэн» ағылшын баспа тобына сатылды. Бұл француз баспасөзінің тарихыңдағы газетгің шетел тобының толық меншігіне алғашқы өтуі еді. Кең, сенімді ақпараттың арқасында газет оның негізгі жазып алушышары - кәсіпкерлердің арасында беделге ие болды. «Оның қаржылық және іскерлік саладағы әсері жоғары, тіпті либерализмнің нағыз қорғаушысы Жак Ширак оның шетел тобына сатылуына кедергі жасап көрді»,- деп жазады экономикалық бағытта баспасөзді зерттеушісі Жак Энно. 1999 жылы «Эко» өзінің пішінін жаңартып, қызметкерлер санын көбейтіп, газетгің электроңдық версиясын дайындап, редакцияны кеңейтті. 1990 жылдың соңына таман сату 118 000 данаға дейін өсті. Редакцияның негізгі күнгі «Эко» беделін сенімді қаржылық және экономикалық ақпаратты жеткізетін үлгілі баспасөз ретіңде танытуға бағытталған болатын. «Эко» сайты француз газеттерін қарау саны бойынша бірінші орынды алып отырды. Газеттің редакция ғимаратында ағымдагы қаржылық және экономикалық жаңалықтар берілетін телестудиялар жабдықталды. «Нувель обсерватор» апталығы: «Француз күңделікті газеттерінің ең табыстысы, «Эко» ешқашан мұндай тұрақты және табысты болып көрген емес»,-деп жазды. Дереккөз: Шындалиева Меңдігүл "Шетел Журналистикасы"Бұл экономикалық газетті ағайындылар Эмиль және Робер Сфван-Шрейберлер ашқан. 1908 жылдан бастап «Эко де л'экспортасьон» ай сайынғы бюллтеньнен өз бастауын алады. 1928 жылы ол негізгі баспасөзге айналған кұнделікгі қосымшасын шығаруды бастайды. 1930 жылы газетгің таралымы 10 000 данага жетті. Францияны оккупациялау кезіңде газет басылған жоқ, ол тек 1945 жылы «Эко» атауымен қайта басылды. Осы кезден бастап бұл газет Францияньщ негізгі күнделікгі қаржылық-экономикалық баспасөзі болып табылады. Экономикалық ақпаратқа сұраныстың өсуі «Эконың» оқырман аудиториясын кеңейтуіне себепкер болды. «Эко» газеті Парижде, оның аймақтарында үздіксіз сұранысқа ие болды, бұған баспаханалардың желісі мүмкіндік берді, мұнда аймақтарда таралатьш даналар факсимильді жолмен басылды. Редакция «Региональный тетради» бөліміне ақпаратты жеткізіп отыратын тілшілердің кең желісіне сүйінеді. Газеттің таралымы 1982 жылы 11 пайызға, 1983 жылы 10,7 пайызға өсті. Біраз бөлігін бөлшектеп сататын Францияның басқа күңделікті газеттеріне қарағанда «Эко» 90-шы жазылу арқылы таралады, абоненттердің 85 пайызы жыл сайын жаңарып отырды. Кірістің негізгі бөлігі қаржылық жарнама мен хабарландырудан түсіп отырады. 1986 жылы парламент сайлауының оңшылдардың жеңісі және социалистермен ұлттандырылған кәсіпорыңдардың жекешелендіршуіне бағытталған Ширак үкіметінің саясаты экономикалық ақпаратқа зор қызығушылық туғызды. Осы үрдістің нәтижесінде баспадағы экономикалык және қаржылық ақпарат көлемінің кеңеюіне әкелді. 1988 жылдың басыңда «Эко» газеті «Файнэннш таймсты» басып шығаратын «Пирсон-Лонгмэн» ағылшын баспа тобына сатылды. Бұл француз баспасөзінің тарихыңдағы газетгің шетел тобының толық меншігіне алғашқы өтуі еді. Кең, сенімді ақпараттың арқасында газет оның негізгі жазып алушышары - кәсіпкерлердің арасында беделге ие болды. «Оның қаржылық және іскерлік саладағы әсері жоғары, тіпті либерализмнің нағыз қорғаушысы Жак Ширак оның шетел тобына сатылуына кедергі жасап көрді»,- деп жазады экономикалық бағытта баспасөзді зерттеушісі Жак Энно. 1999 жылы «Эко» өзінің пішінін жаңартып, қызметкерлер санын көбейтіп, газетгің электроңдық версиясын дайындап, редакцияны кеңейтті. 1990 жылдың соңына таман сату 118 000 данаға дейін өсті. Редакцияның негізгі күнгі «Эко» беделін сенімді қаржылық және экономикалық ақпаратты жеткізетін үлгілі баспасөз ретіңде танытуға бағытталған болатын. «Эко» сайты француз газеттерін қарау саны бойынша бірінші орынды алып отырды. Газеттің редакция ғимаратында ағымдагы қаржылық және экономикалық жаңалықтар берілетін телестудиялар жабдықталды. «Нувель обсерватор» апталығы: «Француз күңделікті газеттерінің ең табыстысы, «Эко» ешқашан мұндай тұрақты және табысты болып көрген емес»,-деп жазды.
Дереккөз: Шындалиева Меңдігүл
"Шетел Журналистикасы"
Қысқа да нұсқа. Жазылыңыз telegram - ға