"Қайрат" шақыртылуы
– Сені «Қайрат» командасы өз құрамына алғылары келеді, – деді ректор. – Бірақ сен күндізгі бөлімнің студентісің. Сондықтан, саған сабақтарға еркін қатысып, емтихандарды ыңғайлы уақытта тапсыруға рұқсат етемін. Осылай етуді республика спорт комитетінің төрағасы Кәркен Ахметов те қолқалап сұрап отыр. Тек сен жаман оқитын болсаң, ешқандай да футбол болмайды. Елдің бас командасына бекер алынбағаныңды дәлелдеуге тиіссің. Мүмкіндік беріп тұрғанда, аянбай, барыңды сал, айналайын. Намысты қолдан берме! Үлкен жүректі азамат Хамзекең Тимурға осылайша ақ жол тілеп, батасын беріп аттандырып салып еді. Шәкірті сол жақсылықты ешқашан ұмытқан емес. (Тимур Санжарұлы Қазақ туризм және спорт академиясына осы оқу ордасының негізін қалап, ұзақ жылдар ректор болған қайраткер Хамза Мұхамеджановтың есімі берілгелі жатқан хабарын естіп, қатты қуанулы екен). Түрлі сылтау айтып қасарысқан команда басшылығын тізеге салып «Қайратқа» алғызған бас қамқоршысы Кәркен аға екенін кейін естіп білген. Қалай болғанда да, футболда қазақ өрендерінің өркен жайып, өрісі кеңеюін қалаған осынау асыл ағалар үмітін Тимур артығымен ақтап шығып еді. Нышандап айтар тағы бір жағдай сол, оның командаға алынуы «Қайраттың» одақтық чемпионаттың жоғарғы тобында алғаш рет өнер көрсетер уақытымен тұспа-тұс келді. Осылайша «Қайрат» пен оның барлық уақыттағы бас қаһарманының тағдырлары мәңгілік ажырамас бір арнада тоғысты. Бұл – 1960 жылдың көктемі. Тимур жалындаған 19 жаста болатын. Сухуми маңындағы Қара теңіз жағалауында жаттығып жатқан команданың соңынан арманына асыға алабұртып жалғыз жол тартқаны есінде. Бапкер Н.Глебов Минскіде болатын маңызды матч алдында жолшыбай Гомельде жолдастық кездесу өткізіп, үміткер үш ойыншының екеуін таңдап алуға тиіс болды. Олар Ангарскіден келген Вадим Степанов, Тимур және тағы бір жігіт еді. Әрқайсысына өз орнында ойнауға 30 минуттан берілді. Бірінші Степанов ойнап, оған «өте жақсы» деген баға қойылды. Содан кейін шыққан Тимур жай ғана жақсы болмай, жарты сағатта екі гол соғып үлгерді. Үшінші жігіттің ойынын бапкер ұнатпады. Осыдан көп ұзамай әлемнің алтыдан бірін алып жатқан Кеңес Одағы көлемінде жұлдызы жарқыраған алғашқы көзайым күн де келіп жетті. Иә, 1960 жылдың 12 мамыры Тимур Сегізбаев өміріндегі шын мәніндегі ерекше күн. Осы бір ғажайып футболшы жайында айтылар әңгіменің ешқайсы да бұл күнді аттап өте алмайды. Себебі, ол талайлы жас жігіттің жай 19-ға толған кезекті ғана туған күні емес-тін. Бұл күні ол алғаш рет «Қайраттың» негізгі құрамында алаңға шығып, тұңғыш ойында өз туған күніне талайды тамсандырған тамаша сыйлық тартты. Тимурдың нақ осы матчта Минск «Беларусінің» қақпасына салған егіз қозыдай қос добы алматылықтардың жоғарғы лигадағы алғашқы жеңісіне жол ашып, бүкіл команданы абырой төріне шығарды. Дереккөзі: Қоғанбек Аманжол, «Егемен Қазақстан»
– Сені «Қайрат» командасы өз құрамына алғылары келеді, – деді ректор. – Бірақ сен күндізгі бөлімнің студентісің. Сондықтан, саған сабақтарға еркін қатысып, емтихандарды ыңғайлы уақытта тапсыруға рұқсат етемін. Осылай етуді республика спорт комитетінің төрағасы Кәркен Ахметов те қолқалап сұрап отыр. Тек сен жаман оқитын болсаң, ешқандай да футбол болмайды. Елдің бас командасына бекер алынбағаныңды дәлелдеуге тиіссің. Мүмкіндік беріп тұрғанда, аянбай, барыңды сал, айналайын. Намысты қолдан берме!
Үлкен жүректі азамат Хамзекең Тимурға осылайша ақ жол тілеп, батасын беріп аттандырып салып еді. Шәкірті сол жақсылықты ешқашан ұмытқан емес. (Тимур Санжарұлы Қазақ туризм және спорт академиясына осы оқу ордасының негізін қалап, ұзақ жылдар ректор болған қайраткер Хамза Мұхамеджановтың есімі берілгелі жатқан хабарын естіп, қатты қуанулы екен). Түрлі сылтау айтып қасарысқан команда басшылығын тізеге салып «Қайратқа» алғызған бас қамқоршысы Кәркен аға екенін кейін естіп білген. Қалай болғанда да, футболда қазақ өрендерінің өркен жайып, өрісі кеңеюін қалаған осынау асыл ағалар үмітін Тимур артығымен ақтап шығып еді.
Нышандап айтар тағы бір жағдай сол, оның командаға алынуы «Қайраттың» одақтық чемпионаттың жоғарғы тобында алғаш рет өнер көрсетер уақытымен тұспа-тұс келді. Осылайша «Қайрат» пен оның барлық уақыттағы бас қаһарманының тағдырлары мәңгілік ажырамас бір арнада тоғысты. Бұл – 1960 жылдың көктемі. Тимур жалындаған 19 жаста болатын. Сухуми маңындағы Қара теңіз жағалауында жаттығып жатқан команданың соңынан арманына асыға алабұртып жалғыз жол тартқаны есінде.
Бапкер Н.Глебов Минскіде болатын маңызды матч алдында жолшыбай Гомельде жолдастық кездесу өткізіп, үміткер үш ойыншының екеуін таңдап алуға тиіс болды. Олар Ангарскіден келген Вадим Степанов, Тимур және тағы бір жігіт еді. Әрқайсысына өз орнында ойнауға 30 минуттан берілді. Бірінші Степанов ойнап, оған «өте жақсы» деген баға қойылды. Содан кейін шыққан Тимур жай ғана жақсы болмай, жарты сағатта екі гол соғып үлгерді. Үшінші жігіттің ойынын бапкер ұнатпады.
Осыдан көп ұзамай әлемнің алтыдан бірін алып жатқан Кеңес Одағы көлемінде жұлдызы жарқыраған алғашқы көзайым күн де келіп жетті. Иә, 1960 жылдың 12 мамыры Тимур Сегізбаев өміріндегі шын мәніндегі ерекше күн. Осы бір ғажайып футболшы жайында айтылар әңгіменің ешқайсы да бұл күнді аттап өте алмайды. Себебі, ол талайлы жас жігіттің жай 19-ға толған кезекті ғана туған күні емес-тін. Бұл күні ол алғаш рет «Қайраттың» негізгі құрамында алаңға шығып, тұңғыш ойында өз туған күніне талайды тамсандырған тамаша сыйлық тартты. Тимурдың нақ осы матчта Минск «Беларусінің» қақпасына салған егіз қозыдай қос добы алматылықтардың жоғарғы лигадағы алғашқы жеңісіне жол ашып, бүкіл команданы абырой төріне шығарды.
Дереккөзі: Қоғанбек Аманжол, «Егемен Қазақстан»
Қысқа да нұсқа. Жазылыңыз telegram - ға