«Үлкен шлемде» топ жарсам деймін...
Зарина Дияс – қазақстандық теннисші. Ол ITF турнирін бес рет жеңіп алған. 1993 жылдың 18 қазанында Алматы қаласында дүниеге келген. Тенниспен айналысуды Чехия елінде бастаған. Қазірде Қытайдың Гуанчжоуында жаттығады.
- Мен ешқашан ырымдарға сенген емеспін, әсіресе – спортта. Спорт жоралғылармен жортатын жер емес. Бұл нәрсеге мен күнә деп қараймын, тіптен қарсымын. Теннисте тек өзіңе сенгенің дұрыс.
- Қазақстан мен үшін әрқашан нөмірі бірінші Ел болып қала береді.
- Қазіргі уақытта қайырымдылық жайлы жиі ойлаймын. Өмірде сәтсіздікке ұшырағандарға көмек беру парызымыз.
- Менің қазір үлгі тұтатын тұлғам жоқ, себебі олардың бәрі менің қарсыластарым.
- Болашақта уақытым болып жатса, психологиямен айналысқым келеді. Себебі, теннис психологиялық ойын санатында.
- Адамдар спортшыларды тапқан табысына емес, жеткен жетістіктеріне қарай бағаласа екен...
- Тенниспен айналысқысы келетін жас жеткіншектерге айтарым, үлкен жетістіктерге жету үшін қажырлы еңбектену қажет. Көп нәрсені құрбан етуге тура келеді, жан аямау керек. Сонда ғана бір жеңістің ұшы көрінеді.
- Теннис – көп қаржыны талап ететін спорт түрі. Алғашқыда барлық шығындарымды тек ата-анам көтерді, сол уақытта Чехия елі қолдау танытқысы келіп, азаматтығымды өзгертуды сұрады. Бірақ, алғашқы жетістіктерімнен соң, Қазақстанның теннис федерациясы хабарласып, менің шығындарымды мойындарына алды. Чех туынан осылай бас тарттым.
- Мен алға қойған мақсаттарыма жету үшін аянбай тер төгіп келемін. Ең үлкен арманым – «Үлкен шлем» турнирін жеңіп алу. Осы мақсатым мені алға қарай жетелеп, көбірек жаттығып, өзімді шыңдай түседі.
- Мақсатым жетерлік. Әрине, барлығына бірден қол жеткізе алмайсың. Шыдамдылық мен күш-қайрат ойда жүрген жоспарларыңды жүзеге асыруға көмектеседі.
- Қазақстанда замануи теннис академиясын ашқым келеді. Бұл спорттың елімізде қарқынды дамығанын қалаймын. Республикамыздың түкпір-түкпіріндегі жас чемпиондарды тауып, теннистің дамуына аз да болса үлес қосқым келеді.
- Жеңістер мен жеңілістер – спорттың ажырамас бөлігі. Жеңіске жетсең, әлбетте, тамаша. Бірақ, жеңіле де білу керек. Ол сені шыңдайды, тағы көбірек еңбектенуге итермелейді. Бұл да өзіндік тәжірибе. Ең бастысы – ешқашан берілмей, алға ұмтылу.
- Мен үшін ең жарқын есте қалғаны – Серена Уильямспен өткізген кездесуім. Әлемдік рейтингтің көшбасшысымен жақсы, тартысты ойын өткіздім деп ойлаймын. Осыдан кейін өз күшіме сеніп, топ-теннисшілермен де иық тірестіре алатыныма көзім жетті.
- Отбасым – менің барым. Олар маған барынша көмектеседі. Отбасым мен достарым алға жетелеп, әрқашан қолдап отырады. Әр сайыстың басында мен туғандарыммен тілдесуге тырысамын. Олар баға жетпес күш пен энергия сыйлайды.
- Медиа саласы мені өте қызықтырады. Келешекте бұл саланың ішкі «асханасына» кіріп көргім келеді.
- Ең бастысы – деннің саулығы. Дұрыс тамақтанып, спортпен шұғылдану керек. Көп саяхаттап, өзіңді дамытумен айналысқанға не жетсін. Сол секілді кәсіби тұрғыдан да өсу қажет.