«Партизьен», «Юманшпе» ФКП газеті

18 Қыркүйек 2013, 03:22

Алғаш «Партизьен Либире» 1944 жылы тамызда шықты. Оның шығарушылары - Эмильен Амури және Клод Беланже. Газеттің айналасында басылым тобын біріктіруге мүмкіндік туады. «Партизьен Либире» бұқаралық газет болатын. 1950 жылдардың ортасында ол таралымы жағынан бірінші орынға шығып және сол біріншілікті қатарынан жиырма жыл бойы сақтайды.  «Партизьен Либире» «Иль де Франс» департаментінің аумақтық басылымы. Газет ұлттық көлемде өз таралымын азайта бастайды. «Партизьен Либиренің» шарықтау шегіне жете алмаған себебі, редакциядағы ішінара әлеуметгік қайшылықтар болды. 1986 жылы Амури жұмысының нәтижесіңде провинцияльіқ газететдің бір бөлігі жаңартылды, алайда таралымы екі есе азайды. 1977 жылы Амури қайтьіс болған соң, газетте қайтадан ішкі қайшьілықтар туыңдап, басылым өз позипиясын жоғалтадьі. Газетгің негізгі капиталы заң бойынша Амуридің баласы -Филипке өтеді. Газеттің жаңа пішіні жасалады. Жаңа кезеңнен бастап ақпарат қатал сарапқа салынатын болды. «Партизьен Либиренің» жаңа оқырманы пайда болды және газет күннен-күнге сапалы үлгідегі басылымға айналады. Газет таралымы 1989 жылы 40 000 данаға дейін жетті. 1993 жылы тарату мақсатында жаңа «Ожурдюи» басылымы туралы жариялады. Бірақ 1996 жылдың желтоксаннан бастап «Партизьен», «Ожурдюи» газеттерінің бағасы көтеріліп, үлкен аудиториясы бар бұл газеттер суреттерді сапалы етіп басуға көп көңіл бөліп, негізгі мазмұны үлкен саясат пен мәдениетке қатысты сапалы ақпараттарды камтиды. «Юманшпе» ФКП газеті Француз қоғамы мен зерттеушілері арасында «Инфо-матэн» газетінің пайда болуы көп талқыланады. 1994 жылдың қаңтарында пайда болған «Инфо-матэн» газегі тез оқуға арналған, ұлттық газеттерден бағасы екі есе төмен, құны үш франк болатын алғашқы газет болды. Көркем суреттермен безендірілген кіші форматтағы (таблоидтың жартысы) 24-желілі газет жастарға, күнделікті баспасөзді оқып үйренбеген қала халқына арналған болатын. Ол жоғары сапалы қағазда басылды, әртүрлі түстерді кеңінен қолдануымен ерекшеленеді. Шағын ақпаратпен қоғам өмірінің барлық жақтарын қамтып отырды. Бұл кішкентай газет француз баспасөзінің ең күрделі дағдарыс кезінде нарыққа екі жылдан астам уақьгт өмір сүреді. Оны жасаушылар күнделікті ұлттық газеттердің қымбат, оқырманның күнделікті мәселелерінен алыс жәнеқызықсыздығын есепке алып, әулетті аудиторияны қамту идеясын тиянақты ойлап шығарды. Газет тіпті бұрын  күнделікгі  газеттерге  қызықпаған  жаңа  оқырмандарды  тарта  білді.  Бірақ, баспаханатық қызметкерге  және Париж маңына тасымалдауға кеткен шығыннан, «Инфо-матэн-медсен» ақысыз қосымшаға жазылу жөніндегі дұрыс шешімді қабылдамауынан алты миллион франк шығынға ұшырап, 1995 жылдың желтоқсанындағы ұзақ ереуілдің нәтижесінде  қоғамдық көліктің тығыны кесірінен (газеттің негізгі аудиториясы – бұл метро, автобус, қала маңындағы поездің жолаушылары болатын) газетті жабуға тура келеді. «Инфо-Матэннен» кейін 1998 жылы күнделікті газет шығарудың әрекеті жасалды – бұл социалистік партия көсемдерінің бірі «Котидъен де ля Републик» газеті еді, ол да ұзақ өмір сүрмеді. Дереккөз: Шындалиева Меңдігүл "Шетел Журналистикасы"

Алғаш «Партизьен Либире» 1944 жылы тамызда шықты. Оның шығарушылары - Эмильен Амури және Клод Беланже. Газеттің айналасында басылым тобын біріктіруге мүмкіндік туады. «Партизьен Либире» бұқаралық газет болатын. 1950 жылдардың ортасында ол таралымы жағынан бірінші орынға шығып және сол біріншілікті қатарынан жиырма жыл бойы сақтайды.  «Партизьен Либире» «Иль де Франс» департаментінің аумақтық басылымы. Газет ұлттық көлемде өз таралымын азайта бастайды. «Партизьен Либиренің» шарықтау шегіне жете алмаған себебі, редакциядағы ішінара әлеуметгік қайшылықтар болды. 1986 жылы Амури жұмысының нәтижесіңде провинцияльіқ газететдің бір бөлігі жаңартылды, алайда таралымы екі есе азайды. 1977 жылы Амури қайтьіс болған соң, газетте қайтадан ішкі қайшьілықтар туыңдап, басылым өз позипиясын жоғалтадьі. Газетгің негізгі капиталы заң бойынша Амуридің баласы -Филипке өтеді. Газеттің жаңа пішіні жасалады. Жаңа кезеңнен бастап ақпарат қатал сарапқа салынатын болды. «Партизьен Либиренің» жаңа оқырманы пайда болды және газет күннен-күнге сапалы үлгідегі басылымға айналады. Газет таралымы 1989 жылы 40 000 данаға дейін жетті. 1993 жылы тарату мақсатында жаңа «Ожурдюи» басылымы туралы жариялады. Бірақ 1996 жылдың желтоксаннан бастап «Партизьен», «Ожурдюи» газеттерінің бағасы көтеріліп, үлкен аудиториясы бар бұл газеттер суреттерді сапалы етіп басуға көп көңіл бөліп, негізгі мазмұны үлкен саясат пен мәдениетке қатысты сапалы ақпараттарды камтиды.

«Юманшпе» ФКП газеті Француз қоғамы мен зерттеушілері арасында «Инфо-матэн» газетінің пайда болуы көп талқыланады. 1994 жылдың қаңтарында пайда болған «Инфо-матэн» газегі тез оқуға арналған, ұлттық газеттерден бағасы екі есе төмен, құны үш франк болатын алғашқы газет болды. Көркем суреттермен безендірілген кіші форматтағы (таблоидтың жартысы) 24-желілі газет жастарға, күнделікті баспасөзді оқып үйренбеген қала халқына арналған болатын. Ол жоғары сапалы қағазда басылды, әртүрлі түстерді кеңінен қолдануымен ерекшеленеді. Шағын ақпаратпен қоғам өмірінің барлық жақтарын қамтып отырды. Бұл кішкентай газет француз баспасөзінің ең күрделі дағдарыс кезінде нарыққа екі жылдан астам уақьгт өмір сүреді. Оны жасаушылар күнделікті ұлттық газеттердің қымбат, оқырманның күнделікті мәселелерінен алыс жәнеқызықсыздығын есепке алып, әулетті аудиторияны қамту идеясын тиянақты ойлап шығарды. Газет тіпті бұрын  күнделікгі  газеттерге  қызықпаған  жаңа  оқырмандарды  тарта  білді.  Бірақ, баспаханатық қызметкерге  және Париж маңына тасымалдауға кеткен шығыннан, «Инфо-матэн-медсен» ақысыз қосымшаға жазылу жөніндегі дұрыс шешімді қабылдамауынан алты миллион франк шығынға ұшырап, 1995 жылдың желтоқсанындағы ұзақ ереуілдің нәтижесінде  қоғамдық көліктің тығыны кесірінен (газеттің негізгі аудиториясы – бұл метро, автобус, қала маңындағы поездің жолаушылары болатын) газетті жабуға тура келеді. «Инфо-Матэннен» кейін 1998 жылы күнделікті газет шығарудың әрекеті жасалды – бұл социалистік партия көсемдерінің бірі «Котидъен де ля Републик» газеті еді, ол да ұзақ өмір сүрмеді.

Дереккөз: Шындалиева Меңдігүл

"Шетел Журналистикасы"

Бөлісу: