8 Сәуір 2013, 03:25
Жанаталап Қабиденұлы Нұркенов (17.12.1940 - 13.04.1997) Павлодар қаласында дүниеге келген. Осы қалада жұмыс істеген. Қаланың бірнеше мектептерінде оқыған, алайда 8-ші «гвардиялық» мектепті туған көреді. Жеті жылдық мектептен кейін музыкалық училищеге түседі, бірақ аяқтаған жоқ. Себебі жұмыс істеп, отбасыны асырау қажет еді: әкесі соғыстан қаза болып, анасы Зығия Сабиковна төрт баламен қалады. Ол ауруханада жылқышы, кемеде кочегар, металл жонушы, темір ұстасы, «Октябрь», РМЗ зауыттарында үйлестіруші және т.б. болып жұмыс істеген. Павлодар қаласының үйлерін, зауыттары мен комбинаттарын құрды. Спорт бойынша нұсқаушы, НТИ инженері, теледидар операторы болды. Спортпен шұғылданып (бокс және тенис бойынша разряд), өлеңдер, облыстық және республикалық газеттерге мақалалар мен репортаждар жазған. 1972 жылдан бастап облыстық «Строитель» көптиражды газетінде, оның жабылуынан кейін қайта құру жылдары (құрылған күнінен бастап) «Версия» газетінде тілші болып жұмыс істейді. КСРО, бұдан кейін - Қазақстан Республикасы тілшілер одағының мүшесі болған.
Өлеңдерді он екі жасынан бастап жаза бастайды. Ақын 1950-60 жылдар соңындағы әдеби бірлестікті үлкен ризашылықпен еске алған. Бұл кезде бірлестікті Сергей Алексеевич Музалевский басқарды. Ол талантты жастарды іздеп, әдеби семинар ретінде бірлестік отырысын ұйымдастырған.
Целинная өлкесі жазушылар съезінің делегаты болды. Оның өлеңдерінің топтамасы облыстық, аудандық және республикалық газеттерде (алғашқысында «Евгений Нуркенов» лақап атымен, кейіннен өзінің шынайы атымен), жалпы өлеңдік жинақтарда («Иртышские напевы» - Павлодар, 1962, «Ступеньки» - Алма-Ата, 1974) жарияланды. «Прощальный взмах руки» арнайы жинағы ақынның дүние салған соң, 2000 жылы ақынның 60 жылдығына орай шығарылды. 2005 жылы Ж.Нұркеновтың 65 жылдығына орай №40 ЖОМ «Поиск» отряды қолжазба құқығында ақынның «Джигит седого Иртыша» жинағын дайындады.
Татьяна Окольничья 1949 жылы 19 қазан күні Павлодар қаласында дүниеге келген. Өзі аяқтаған №15 орта мектебінде физика және математика мұғалімі болып жұмыс істеген. Сол мектепте суреттен сабақ берген. Бұдан кейін көптеген жағдайларға байланысты мамандығын ауыстырды. Радиоактивтілікті бақылау бойынша инженер-физик, кейін Павлодар химия және мұнай өңдеу зауытында жұмыс істейді.
1981 жылы Татьяна Владимировна П.Васильев атындағы әдеби бірлестікке кіреді. Татьяна Окольничья осы күнге дейін бірлестіктің белсенді қатысушыларының бірі болып табылады.
Татьяна Окольничья П.Васильев атындағы әдеби бірлестікті басқарып, оның төрағасы болды.
Татьяна Окольничьяның табиғат, туған қала, жақсы адамдар туралы өлеңдері жетерлік. Алайда өлеңдерінің басты тақырыбы - Махаббат болып табылады. Окольничьяның махаббат лирикасы - бұл қапарайым сөздермен жазылған әйел затының сезімі, ішкі сезім күйзелісінің әлемі.
Татьяна Окольничья өзінің «Золотое мое горенье...» өлеңі кітапшасының қысқаша сипаттамасында: «Шығармаларымның қанша және қайда жарияланғанына емес, поэзияға қызығушылығымның арқасында шығармашылықтың айқын жалыны жүрегінен өшпейтін тартымды әрі тамаша адамдармен танысқаныма қатты қуанамын» деп жазады.
Дереккөзі: Павлодар облысының әкімдігі