16 Қыркүйек 2016, 06:00
Үйсіз-күйсіз жүрген азаматтың Алматы қаласындағы барлық мәдени шаралардың бел ортасында жүретіндігі және оның кім екендігі көп адамды қызықтыратын. Сол себепті, көбіне бір бұрышта үндемей отырып, концерт тамашалайтын бұл ақсақалдан 2014 жылдың мамыр айында «Алматы ақшамы» газетінің тілшісі Роза Әрен сұхбат алған еді.
Мұратбек Әубәкіров – екі бірдей мамандықты тауысып, ауыл-шаруашылық ғылыми-зерттеу институтында, бүкілодақтық ғылыми-зерттеу жобалау институтында, одан соң, Қыздар педагогикалық институтында қызмет істеген көзі ашық кісі. Өзінің айтуынша, туыстары үйін тартып алып, құжаттарының көзін жойғанда, ойламаған жерден тұрақты мекен-жайы жоқ адамға айналып шыға келген. Ақсақал екі жыл бұрын «Алматы ақшамына» берген сұхбатында «мен қазір 63 жастамын. Бірақ, 4 айдан бері зейнетақымды рәсімдей алмай жүрмін. Себебі, жеке куәлігім жоқ. Құжаттарды қайта жасату үшін қасымда жүріп көмектесетін пысықтау бір адам керек» деген болатын. Осыдан соң, газет тілшісінің бастамасымен ғаламтордағы әлеуметтік желілерде Мұратбек Әубәкіровке көмек (киім, азық-түлік және т.б.) көрсетілді. 2014 жылдың күзінде кейіпкеріміз мейірбан жандардың арқасында өзінің көп жыл күткен алғашқы құжаты – туу туралы куәлігіне қол жеткізді. Ал, күні кеше, араға екі жыл салып, Алматыдағы «КЕШ» құқық қорғау орталығының көмегімен жеке куәлік алды.
Газетке берген сұхбатынан кейін Мұратбек ақсақал бірнеше телеарнаға қонақ ретінде шақырылғанымен, түсірілген бағдарламалардан кейін оған заңдық тұрғыда ешқандай көмек көрсетілмеді. Жылдар бойы далада қаңғырып жүрген азаматқа ғаламторда қарапайым кісілер көмек қолын созды.
Мұратбек Әубәкіровтің нағашы атасы Мақсұтбек Майшекин 20 жылдан астам уақыт Қазақ радиосының музыка редакциясында аға редактор болып істеген. Ол кісі ел арасында Мағжан Жұмабаевтың «Сен сұлу» атты өлеңін қиын-қыстау кезеңде сақтап қалып, кейінірек халыққа таралуына ықпал еткендігімен де танымал. Атасына ұқсап өнерге құштар болған Мұратбек ақсақал Алматыдағы мұражай, көрме, концерт залдары, опера және балет театры мен драма театрына қалмай баруға тырысады. Өзі 2005 жылы словак киногерлерінің «Матушка» атты фильміне, ал, 2014 жылы жас режиссер Максим Қодаровтың қысқаметражды фильміне түсті (төмендегі видеоны қараңыз).
«Өнер мен мәдениет, әдебиетке қатысты шараларға жиі барсаң, бар дүниені ұмытып кетесің. Студент күнімнен осындаймын, мәдени кештерден қалмаймын. Қазір тіпті өнердің нағыз фанатына айналдым» дейді ақсақал.
Мұратбек Әубәкіров қазір бөтелке жинап тапсырып, күн көреді. Ішімдік ішпейді, ешкімнің ала жібін аттамайды. Оған ара-тұра жолдастары ұсақ-түйек қаражат береді екен. «Мен қазір далада қаңғып жүрсем де, адам ретінде өзімді жоғалтпадым. Менің әлі жүзеге аспаған қаншама мақсаттарым бар. Менің өмір сүргім келеді» дейді өзі. Оның ендігі арманы – зейнетақысына қол жеткізу.
Айбота ӨТЕУЛІ